Niektóre pasożyty psów mogą zagrozić także zdrowiu człowieka! Jakie objawy mogą wywołać i co zrobić, by uniknąć ich inwazji?

Glista psia (Toxocara canis)

Glista psia to jeden z występujących u psów pasożytów, którym może zarazić się także człowiek. Przypadki takie są stosunkowo rzadkie, jednak zawsze stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka.

Toksokaroza zwana jest także zespołem larwy wędrującej trzewnej ze względu na przemieszczanie się larw w organizmie człowieka. Choroba ta  dotyka najczęściej  dzieci, które bawią się w piaskownicach zanieczyszczonych odchodami zwierząt i nie przestrzegają zasad higieny. Z połkniętych inwazyjnych jaj wykluwają się larwy, które przechodzą do krwi i wraz z nią wędrują do narządów – wątroby, płuc, gałek ocznych, a nawet mózgu. Tworzą tam ziarniniaki, które uszkadzają tkanki i wywołują zaburzenia pracy zajętych narządów. Toksokaroza może mieć przebieg bezobjawowy lub wywoływać przeróżne dolegliwości w zależności od umiejscowienia się larw. Należą do nich stany podgorączkowe, kaszel, wysypki skórne, zanik gałki ocznej, ślepota, a nawet padaczka.

Leczenie toksokarozy polega na podawaniu osobie zarażonej leków przeciwpasożytniczych i w większości przypadków jest skuteczne.

Tęgoryjec psi – Ancylostoma caninum

Pasożytujący w jelicie cienkim psów tęgoryjec psi może również zaatakować człowieka, który nie jest odpowiednim żywicielem dla Ancylostoma caninum, dlatego w ludzkim organizmie nie dochodzi do silnych inwazji.

Tęgoryjec psi może wniknąć do ludzkiego organizmu podczas kontaktu z glebą zakażoną  odchodami zwierząt. Larwy wnikają w skórę, wywołując zespół larwy skórnej wędrującej objawiający się zmianami skórnymi w postaci kanalików i odczynu zapalnego. Tęgoryjec nie jest w stanie przetrwać w ludzkim organizmie i zazwyczaj po kilku tygodniach ginie samoistnie. Jednak wywołany przez larwy silny świąd i odczyn zapalny wymagają interwencji lekarskiej.

Tasiemiec bąblowcowy – Echinococcus granulosus

Tasiemiec bąblowcowy to niezwykle groźny pasożyt, który bytuje w jelicie cienkim psowatych. Człowiek może zarazić się bąblowcem poprzez zjedzenie owoców leśnych zanieczyszczonych odchodami zwierząt, a także podczas kontaktu z zarażonym psem lub lisem. Bąblowica u ludzi jest stosunkowo rzadką chorobą, jednak stanowi poważne zagrożenie i może mieć nieodwracalne powikłania.

Z połkniętych jaj bąblowca wykluwają się w jelicie cienkim larwy, które wraz z krwią roznoszone są po całym organizmie zarażonej osoby. Rozwijające się w wątrobie lub płucach larwy tworzą cysty, które rosnąc uciskają na tkanki i mogą doprowadzić do ich martwicy. Dodatkowo wydzielane przez bąblowca toksyny mogą wywołać wstrząs anafilaktyczny u zarażonej osoby. Larwy tasiemca mogą także przedostać się mózgu i wywoływać zaburzenia świadomości lub ataki padaczkowe.

Leczenie zaawansowanej bąblowicy może wymagać chirurgicznego usunięcia cysty. W skrajnych przypadkach konieczne może okazać się usunięcie całej wątroby i jej przeszczep.

Jak zapobiegać zarażeniom psimi pasożytami?

Profilaktyka zakażeń pasożytami obejmuje przede wszystkim przestrzeganie podstawowej higieny – dokładne mycie rąk po każdym kontakcie ze zwierzętami i zanieczyszczeniami oraz mycie owoców i warzyw przed ich jedzeniem. Niezwykle ważne jest również regularne odrobaczanie psów, np.  przy użyciu środków zawierających prazykwantel i fenbendazol oraz usuwanie psich odchodów ze środowiska.

ULOTKA – InPar®