Wiele roślin obecnych w domu zawiera substancje, które mogą wywołać u domowego mruczka silne zatrucie. Jakie rośliny doniczkowe są bezpieczne dla kota?
Rośliny w kocim domu. Na co uważać?
Domowe mruczki to niezwykle ciekawskie zwierzaki. Wiele kotów uwielbia wchodzić na parapety, wysokie szafy i półki, zrzucać z nich na ziemię przeróżne rzeczy i podgryzać wszystko, co znajdzie się w zasięgu ich pyszczka. Niestety takie zachowanie często stanowi poważne zagrożenie dla małego czworonoga. Szczególnie niebezpieczne dla kotów są niektóre rośliny doniczkowe – wiele z nich zawiera bowiem wyjątkowo toksyczne dla kotów substancje, które mogą powodować nawet śmiertelne zatrucie u zwierzaka. Nie każdy opiekun będzie potrafił skutecznie zabezpieczyć domowe rośliny przed skocznym i zwinnym kotem. Na szczęście istnieje kilka roślin, które można bezpiecznie hodować w domu zamieszkałym przez mruczka.
Kwiaty i rośliny bezpieczne dla kota
Żyjąc z kotem pod jednym dachem nie trzeba rezygnować z roślin doniczkowych. Wśród kwiatów bezpiecznych dla kota znajdują się między innymi:
- bambus,
- chamedora,
- palma areka,
- pieniążek,
- zielistka,
- storczyk,
- maranta,
- kalatea,
- eszeweria,
- paproć,
- trzykrotka,
- hoja,
- fiołek afrykański,
- begonia,
- muchołówka.
W kocim domu można także bezpiecznie hodować przeróżne zioła, takie jak bazylia, rozmaryn, tymianek czy kolendra.
Jak rozpoznać zatrucie u kota?
Chcąc hodować rośliny, nawet te bezpieczne dla kota, należy znać objawy zatrucia, jakie mogą wystąpić u mruczka po nadgryzieniu niektórych liści. Zdarzyć się może bowiem, że opiekun pomyli nazwę rośliny doniczkowej i postawi w domu coś, co będzie dla zwierzaka toksyczne. Również wiele nawozów i środków zwalczających pasożyty roślin stanowić może poważne zagrożenie dla zdrowia i życia kociaka.
Do najczęstszych objawów zatrucia u kota należą: ślinotok, biegunka, wymioty, ospałość, gorączka, kaszel i drgawki. W przypadku zaobserwowania u mruczka niepokojącego zachowania lub problemów trawiennych należy jak najszybciej udać się z nim do lekarza weterynarii. Specjalistę należy poinformować o wszystkich potencjalnie szkodliwych dla kota substancjach, do jakich zwierzak mógł mieć dostęp w domu. Pozwoli to na szybsze znalezienie odtrutki i wdrożenie skutecznego leczenia.
