Potrzeby domowych czworonogów zmieniają się wraz z ich wiekiem. Kiedy pies staje się seniorem? I jak dbać o starzejącego się psiaka?
Od kiedy pies jest seniorem?
Określenie „senior” dotyczy psów, które osiągnęły 75% swojej przewidywanej długości życia. Orientacyjny czas, przez jaki towarzyszyć nam będzie zwierzak, zależeć będzie przede wszystkim od rasy i wielkości psiaka – psa małej rasy nazwać można seniorem, gdy skończy dziesięć lat, natomiast psy duże i olbrzymie uznaje się za starsze już po ośmiu latach od urodzenia. Oczywiście na tempo starzenia się organizmu danego psa wpływ mają nie tylko geny. Psy żywione w odpowiedni sposób i utrzymywane w dobrej kondycji nawet w wieku kilkunastu lat mogą być w pełni sprawne i energiczne.
Nie zmienia to jednak faktu, że każdy starszy pies potrzebuje wyjątkowej troski. Opiekunowie czworonogów, które zbliżają się do wieku senioralnego, powinni w szczególny sposób przyglądać się zachowaniu i samopoczuciu swojego pupila. Gdy u psa pojawią się wyraźne objawy starości, w życiu zwierzaka trzeba będzie wprowadzić kilka zmian, które pozwolą mu jak najdłużej zachować dobre zdrowie i spowolnią postępujące procesy starzenia.
Objawy starości u psa
W organizmie starzejącego się psa zachodzi wiele zmian, które dotyczyć mogą wyglądu czworonoga, jego narządów zmysłów, układu ruchu, układu pokarmowego, a także mózgu. Objawy starości u psa mogą być więc niezwykle różnorodne i będą znacząco wpływać nie tylko na zdrowie, ale także na zachowanie czworonoga.
Wiele psów w podeszłym wieku traci chęć do zabawy i aktywnych spacerów. Zmniejszony poziom aktywności u psich seniorów wynikać może z dyskomfortu związanego z chorobami stawów i kręgosłupa, takimi jak dysplazja czy spondyloza. Cierpiący na nie psiak będzie miał też coraz wyraźniejsze problemy z podnoszeniem się z posłania, wchodzeniem po schodach czy wskakiwaniem na łóżko. Niechętny do spacerów pies senior często przybiera na wadze, co dodatkowo obciąża starzejące się stawy.
Za niechęć do aktywności i kontaktów z innymi psami często odpowiadają także słabnący wzrok i słuch. Psiak, który coraz gorzej widzi i słyszy może czuć się zdezorientowany i stanie się znacznie bardziej ostrożny. Natomiast osłabienie węchu może skutkować zmniejszonym apetytem.
Niechęć do jedzenia u starszego psa często wynika także z dyskomfortu i bólu związanego z chorobami zębów lub zaburzeniami pracy narządów wewnętrznych i zatruciem organizmu szkodliwymi produktami przemiany materii. O problemach takich świadczyć będą również częste wymioty i przykry zapach z pyska.
Częstą przypadłością czworonożnych seniorów jest psia demencja – odpowiednik ludzkiej choroby Alzheimera. Demencja u psa objawiać się może dezorientacją i gubieniem się w znanym otoczeniu, problemami z utrzymaniem czystości w mieszkaniu, dużym pobudzeniem i szczekaniem w nocy, zapominaniem dobrze znanych komend, a nawet nagłą agresją. U psów z demencją pojawić się mogą także nieuzasadnione stany lękowe i lęk separacyjny.
Jak dbać o starszego psa?
Zaobserwowanie objawów starości u psa powinno skłonić opiekuna do wizyty u lekarza weterynarii. Specjalistę należy poprosić o szeroki przegląd zdrowia – nie tylko obejrzenie psiaka, ale także wykonanie rozszerzonych badań krwi, moczu, USG jamy brzusznej i skontrolowanie stanu zębów. Starszego czworonoga warto także zapisać do ortopedy, który oceni stan stawów zwierzaka i w razie potrzeby zaleci badanie RTG. Taki przegląd zdrowia pozwoli wykryć ewentualne problemy zdrowotne typowe dla starszych psów i umożliwi spowolnienie dalszego rozwoju starczych dolegliwości poprzez odpowiednie leczenie lub suplementację. U psów powyżej 8 roku życia takie badania należy wykonywać przynajmniej raz do roku.
Opiekun starszego psa musi także zadbać o prawidłowe żywienie i utrzymanie szczupłej, umięśnionej sylwetki zwierzaka. Dobra karma dla psa seniora zapobiegająca nadwadze powinna charakteryzować się obniżoną zawartością tłuszczu oraz zwiększoną ilością białka i włókna pokarmowego. Natomiast jeśli starszy pies nie chce jeść, można podawać mu karmę mokrą, która ma intensywniejszy zapach i nie wymaga gryzienia. Czworonogi cierpiące na poważne choroby mogą wymagać podawania specjalistycznej diety zaleconej przez lekarza weterynarii.
W przypadku starszych psów nie należy rezygnować z ciekawych spacerów i szkolenia. Możliwość eksploracji ciekawego otoczenia, wykonywanie prostych zadań i uczenie się nowych komend to najlepszy sposób na zapobieganie psiej demencji. By pobudzić umysł starszego czworonoga, można podawać mu część posiłków w interaktywny sposób – na przykład rozsypując karmę w wysokiej trawie lub wypełniając mokrą karmą puste, gumowe zabawki. Doskonałym zajęciem dla psa seniora będzie także nosework, czyli sport polegający na wyszukiwaniu konkretnych zapachów ukrytych w różnych miejscach. Stanowić on będzie doskonałe zajęcie umysłowe i nie obciąży przy tym zwierzaka fizycznie.